Institucioni i zekatit u bė obligim pėr musliamnėt qysh nė Meke. Mirėpo, meqė muslimanėt atėbotė qenė tė persekutuar e tė keqtrajtuar nga ana e idhujtarėve mekas, kėshtu qė nė pikėpamje materiale ishin shumė tė dobėt, andaj urdhėresa e zekatit nuk mund tė zbatohej nė tėrėsi.
Kjo dispozitė pėrsėri ėshtė theksuar nė Medine, nė vitin e dytė pas hixhretit, nė ajetin:
Falni namazin dhe jepni zeqatin, dhe falnu me ata qė falen (bini nė rukuė me ata qė bijnė).
(El Bekare, 43),
prej kur edhe filloi qė zekati tė kryhet nė praktikė.
Vlera gjegjėsisht lartėsia e zekatit, nuk ėshtė caktuar me Kuran, siē nuk ėshtė caktuar e precizuar mė detajisht as edhe urdhėresat e tjera, siē ėshtė namazi, haxhxhi etj. Ato i ka sqaruar edhe me shembullin e vet i ka treguar Muhammedi alejhisselam.
Muhammedi alejhisselam e ka caktuar edhe pėrqindjen e ndarjes sė zekatit:
Ndajeni njė tė dyzetėn pjesė tė pasurisė suaj (do tė thotė, 2.5%), ndėrsa Ebu Bekri dhe Omeri e kanė qartėsuar detajisht kėtė me rregulloret e tyre.
Arabėt mė tė pasur , tė cilėt nė filim qenė tė prirė tė kalonin nė Islam, kėtė urdhėresė e shikonin me dyshim, sepse Islami u paraqit si sitem i ri social.
Mbledhja e zekatit, si edhe e tatimeve dhe kontributeve tė tjera, ishte brengė e shtetit islam.
Edhe pse bota arabe gjatė jetės sė Muhammedit alejhisselam e pranoi Islamin masovikisht, pėrsėri shumėkushi nuk mundi ti flakė shprehitė dhe zakonet pagane tė tyre. Prandaj ca fise pas vdekjes sė Muhammedit alejhisselam refuzuan ta japin zekatin dhe kaluan nė anėn e ca pejgamberėve tė rrejshėm, si Musejleme el-Kedhdhabi, duke deklaruar se nuk e lėshojnė Islamin, por vetėm refuzojnė ta japin zekatin.
Halif Ebu Bekėr pa kurrėfarė ngurimi luftoi kundėr kėtyre fiseve, duke i detyruar ta japin zekatin.
12.07.08 14:10